Start

Poniższe informacje ułatwią przygotowanie do wizyty oraz procedur oferowanych w naszej poradni

1. WIZYTA – podczas większości wizyt będą wpuszczane krople rozszerzające źrenice, których czas działania utrzymuje się do kilku godzin powodując istotne pogorszenie ostrości wzroku, co oznacza, że pacjent nie będzie mógł np.: prowadzić samochodu.
2. WIZYTA DZIECKA – bardzo często w celu prawidłowej oceny wady wzroku u dziecka i młodych ludzi, na pierwszej wizycie konieczne jest porażenie akomodacji. Polega ono na kilkukrotnym podaniu leku rozszerzającego źrenicę, co skutkuje pogorszeniem widzenia na kilkanaście godzin. Dziecko w tym dniu nie będzie mogło iść do szkoły i uczestniczyć w zajęciach pozaszkolnych. Po określeniu wady wzroku, dobór szkieł okularowych możliwy jest dopiero na następnej wizycie.
3. ZABIEGI LASEROWE – ze względu na podawane leki (rozszerzające lub zwężające źrenice) oraz efekt olśnienia, po zabiegach laserowych ostrość wzroku pogarsza się. Pacjent nie powinien prowadzić samochodu. Osoby słabowidzące mogą mieć problem z samodzielnym powrotem do domu. Zalecane jest zabranie ze sobą okularów przeciwsłonecznych.
4. ANGIOGRAFIA FLUORESCEINOWA (AF) – przed badaniem pacjent nie powinien jeść i pić dwie godziny. Przed AF pacjent ma podawane leki rozszerzające źrenice, co powoduje pogorszenie widzenia na kilka godzin. Zalecane jest zabranie ze sobą okularów przeciwsłonecznych.
5. OCT – często podawane są leki rozszerzające źrenicę i powodujące pogorszenie widzenia.
6. BADANIE W KIERUNKU NUŻEŃCA – pacjentki nie powinny wykonywać makijażu oczu przed badaniem. W trakcie wizyty zostanie wyrwanych od kilku do kilkunastu rzęs, które zostaną poddane ocenie pod mikroskopem. Wynik badania otrzymuje pacjent po kilkunastu minutach.

Badanie OCT (optyczna koherentna tomografia) jest jednym z najczęściej wykonywanych badań diagnostycznych w okulistyce. Umożliwia nieinwazyjną ocenę struktur przedniego i tylnego odcinka oka. Polega na wykonaniu od jednego do kilku skanów oka. Przed niektórymi pomiarami podaje się krople rozszerzające źrenicę, co powoduje pogorszenie widzenia na kilka godzin.  OCT umożliwia przede wszystkim diagnostykę siatkówki w okolicy plamki oraz ocenę grubości włókien nerwowych wokół tarczy nerwu wzrokowego, jak również ocenę grubości rogówki (pachymetria) i kąta przesączania. Wykorzystywany jest w diagnostyce jaskry, starczego zwyrodnienia plamki (AMD), retinopatii cukrzycowej oraz w wielu innych schorzeniach.

Badanie jest bezpieczne dla pacjentów i można je powtarzać wielokrotnie.

Angiografia fluoresceinowa (AF) to badanie polegające na wykonaniu serii zdjęć oka po dożylnym podaniu środka kontrastowego – fluoresceiny. Badanie umożliwia ocenę wielu schorzeń siatkówki i pokazanie zmian niewidocznych podczas rutynowego badania. Stosuje się je przede wszystkim u pacjentów z retinopatią cukrzycową, starczym zwyrodnieniem plamki (AMD), w zakrzepach żyły środkowej siatkówki oraz w diagnostyce guzów wewnątrzgałkowych.

Dwie godziny przed badaniem pacjent nie powinien jeść i pić, a osoby przyjmujące insulinę – 1 godzinę. Osoby chorujące na cukrzycę powinny zabrać ze sobą coś do jedzenia, insulinę i glukometr.

Po podpisaniu zgody na badanie, pacjent ma podawane leki rozszerzające żrenicę. Wykonuje się kolorowe zdjęcia oka, po których pielęgniarka wstrzykuje kontrast (fluoresceinę) do żyły. W ciągu kilkunastu sekund barwnik przedostaje się naczyniami do oka i lekarz wykonuje serię zdjęć, co trwa ok 10 minut. Pacjent powinien siedzieć spokojnie, wykonywać polecenia lekarza, co umożliwia uzyskanie zdjęć dobrej jakości.

AF nie można wykonywać u pacjentów uczulonych na fluoresceinę.

Możliwe powikłania występujące w trakcie badania i po nim:

• w trakcie podawania fluoresceiny mogą wystąpić nudności, wymioty i uczucie dyskomfortu. Rzadziej zdarzają się omdlenia, spadek ciśnienia tętniczego i zwolnienie akcji serca. Bardzo rzadko mogą wystąpić reakcje alergiczne (świąd skóry, pokrzywka, wstrząs sercowo-naczyniowy).
• zdarza się, że podawana fluoresceina przedostanie się poza żyłę, może pojawić się ból w tej okolicy.
• po badaniu pacjent widzi gorzej, zaburzone jest również widzenie barw. Naturalne jest żółte zabarwienie skóry, które utrzymuje się do 12 godzin, a w ciągu 2 dni mocz może mieć intensywnie żółtą barwę (fluoresceina wydalana jest wraz z moczem).
• Wykonywanie zdjęć RTG jamy brzusznej powinno nastąpić 36 godzin po podaniu fluoresceiny.
• Wyniki badań laboratoryjnych krwi i moczu mogą być zmienione, zaleca się je wykonywać 4 dni po wykonaniu AF.

Po badaniu AF pacjent nie powinien prowadzić samochodu.

Oferujemy Państwu możliwość wykonania INIEKCJI DOSZKLISTKOWYCH.

Dostępne są terapie preparatami:  BEOVU, LUCENTIS i EYLEA

Wszelkie informacje dotyczące zwyrodnienia plamki związanego z wiekiem (AMD) znajdziecie Państwo w przewodniku

Przewodnik AMD

Soczewka plamkowa Schariotha (SML)

Soczewka plamkowa Schariotha (Scharioth Macula Lens – SML) jest to soczewka o mocy +10 dioptrii, przeznaczona dla pacjentów z suchą postacią AMD oraz z wszczepioną sztuczną soczewką wewnątrzgałkową. SML implantuje się do jednego oka. Poprawia ona ostrość widzenia z bliska i umożliwia czytanie z odległości ok. 15 cm. Soczewka powiększa tekst, ale nie zmienia wielkości ciemnych plam, ponieważ nie powiększa uszkodzonych części plamki. SML nie powoduje redukcji pola widzenia, nie zaburza widzenia do dali, nie wpływa na widzenie kolorów oraz nie powoduje obniżenia wrażliwości kontrastu.

Dla kogo przeznaczona jest SML?

Soczewka plamkowa skierowana jest głównie do chorych w zaawansowanym stadium suchego AMD, lecz może być także pomocna w przypadku pacjentów z innymi formami zwyrodnienia plamki żółtej, takimi jak m. in. retinopatia cukrzycowa i inne dziedziczne choroby siatkówki.

Technika operacyjna

Zabieg wszczepienia plamkowej soczewki Schariotha wykonywany jest u pacjentów  po operacji usunięcia zaćmy. Procedurę implantacji SML zaleca się w przypadku, gdy pacjent z suchym AMD nie jest usatysfakcjonowany wynikami zabiegu – odczuwa dyskomfort w widzeniu z bliska.

Soczewka zbudowana jest z hydrofilnego materiału o bardzo małej aberracji chromatycznej. Jej budowa zapewnia izolację od tęczówki oraz sztucznej soczewki wewnątrzgałkowej. Średnica SML wynosi 1,5 mm, ma kształt kwadratu z 4 zaczepami, które idealnie dopasowują się do budowy oka, gwarantując prawidłowe ułożenie i stabilność plamkowej soczewki Schariotha. Soczewka wszczepiana jest poprzez minimalne nacięcie (2,2 mm) do przestrzeni pomiędzy tylną powierzchnią tęczówki a przednią powierzchnią sztucznej soczewki

Procedura trwa ok. 15 minut. Jest bezpieczna i całkowicie odwracalna. Powrót do codziennych czynności następuje dosyć szybko (już tego samego dnia można czytać), a przyzwyczajenie się do używania soczewki zasadniczo nie sprawia Pacjentom wielu trudności.

Przeciwwskazania

Wszczepienie plamkowej soczewki Schariotha nie jest możliwe w przypadku pacjentów z m.in. wysiękową postacią AMD, postępującą jaskrą, aktywną neowaskularyzacją tęczówki oraz zwichnięciem soczewki.

Plamkowa soczewka Schariotha funkcjonuje jako dodatek do sztucznej soczewki wewnątrzgałkowej, przeznaczony dla Pacjentów z suchą postacią AMD i po przebytej operacji zaćmy. Implantacja SML oferuje chorym proste, komfortowe i bezpieczne rozwiązanie, pozwalające na przywrócenie zadowalającego widzenia do bliży, uszkodzonego przez zwyrodnienie plamki żółtej.